Hukuk Profesörü Hatemi: Adalet için kamu görevi ehline teslim edilmeli

Altınbaş Üniversitesi Gayrettepe Kampüsü’nde ‘Çarşamba Buluşmaları Hukuk Söyleşileri’ kapsamında gerçekleştirilen ‘Sevgi Hukuku ve Hukuk-Ahlak İlişkisi’ isimli panele İstanbul Ticaret Üniversitesi Hukuk Fakültesi Öğretim Görevlisi Prof. Dr. Hüseyin Hatemi konuk oldu. Moderatörlüğünü Altınbaş Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dekanı Prof. Dr. İsmail Kayar’ın yaptığı panelde Hüseyin Hatemi, hukuk felsefesini konuşmadan önce ontolojiden, varlık felsefesinden başlamak gerektiğini ifade ederek, “Çünkü doğru varlık felsefesi olmadan davranış felsefesi anlaşılamaz. Adalet, ahlak ve hukuk felsefesinin sevgiden kaynaklanan ilk değeri ve ölçütüdür. Sevgi ile bağı kesilirse anlamını kaybeder ve doğru anlamı ile anlaşılması mümkün olmaz” diye konuştu.

‘Mutlak varlık aynı zamanda mutlak sevgidir’ diyen Hatemi, “Sevgiden ahlak alanına adalet normu somutlaşarak geçilmiş olur. Bu temel normun uzlaşımlara dayanmasına, insanların uydurduğu ve içeriğini doldurduğu bir kavram olmasına veya mutlak varlık tarafından içi boş bir kavram olarak belirlenmiş olmasına imkan yok” ifadelerini kullandı.

“LİYAKAT ADALETİN SOMUTLAŞMASIDIR”

İnsan onuru söz konusu olduğunda hiçbir farklılık olmaksızın herkesin eşit olduğunu belirten Hüseyin Hatemi, “Eşitlik adaleti, insan hakları açısından ve dolayısı ile insanlık değeri açısından dil, din, cinsiyet, ırk gibi konularda hiçbir gerekçe ile ayırımcılık yapılmamasını gerektirir. Bunun bir de somut tarafı vardır o da kişiye liyakatinin uygun olduğu görevi verebilme adaletidir. İslamiyet’in ilk zamanlarında kamu görevleri emanet olarak görülür ve kamu görevi ehline verilirdi. Bugün de buna dikkat edilmeli. Adalet için kamu görevi ehline teslim edilmeli” dedi.

“İSLAMDA RECM YOK”

Konuşmasında İslam Hukuku’na da değinen Prof. Hatemi, İslam Hukukunun Müslümanlar arasında dahi doğru anlaşılmadığını belirterek, “İslam’da recm yok, Kur’an’da da yok, Bu eskiden Yahudilik inancında olan bir gelenek, Tevrat’ta da recm birini taşlayarak öldürmek olarak geçmezdi. Sadece büyük bir günah işlendiği bir törenle topluma bildirilirdi. Orada da zina yapanlar taşlanarak öldürülmezdi, sadece toplumun önüne çıkarılarak utandırılırlardı. Kimse öldürülmez veya yaralanmazdı bile. Amaç zina yapanı teşhir etmekti ve zina yapanlar ‘kamu haklarından yoksunluk cezası’na çarptırılırdı. İşin aslı budur” ifadelerini kullandı.